مفصل لگن از سر استخوان ران و استخوان لگن ایجاد شده. اگر سر استخوان ران از محل آن در لگن خارج شود این بیماری ایجاد میشود. علت ان بدرستی مشخص نیست. عوامل ارثی در ایجاد این حالت نقش دارند. کم بودن مایع کیسه آب در طی حاملگی یکی از عوامل افزایش خطر ابتلا به این مشکل است. دررفتگی مادرزادی لگن در اولین بچه، دخترها، زایمانهای مشکل دار و وجود سابقه فامیلی این حالت بیشتر دیده می شود. از هر 1000 تولد یکی مبتلا به دررفتگی مادرزادی لگن می شود.
علایم:
دررفتگی مادرزادی لگن ممکن است بدون علامت باشد یا بصورت قرار گرفتن غیر قرینه پاها، کاهش حرکت سمت مبتلا، کوتاهتر بودن سمت مبتلا و غیر قرینه بودن چین چربی ران خود را نشان دهد. بعد از سه ماهگی ممکن است پای مبتلا به سمت خارج چرخیده و کوتاهتر از سمت مقابل باشد.
آزمایشات:
متخصصین اطفال تمام نوزادان را از لحاظ وجود این مشکل بررسی می کنند. این کار در ابتدا با معاینه نوزاد انجام می شود. در صورت وجود مشکل یا شک به ان سونوگرافی لگن درخواست می شود . درسنین بالاتر عکس ساده لگن کمک کننده می باشد. موارد خفیف ممکن است در ابتدای تولد خود را نشان ندهند و تکرار معاینات این مشکل ر ا اشگار کند.
درمان: در ابتدای تولد از وسیله ای استفاده می شود که سر استخوان را در جای خود جای می دهد. در صورت وجود مشکل با این وسیله، گچ گیری انجام می شود. در صورت عدم پاسخ مناسب به درمان جراحی انجام می شود.
در صورت تشخیص سریع دررفتگی مادرزادی لگن، این حالت تقریبا بطور کامل با قراردادن مفصل در وضعیت مناسب درمان میشود. در موارد معدودی جراحی لازم می شود. در سنین بالاتر درمان مشکل تر شده و نیاز به جراحی بیشتر می شود.
در صورت عدم درمان ، آرتروز زودرس مفصلی ایجاد می شود.
عنوان مطالبسطح مطلب: عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی
آدرس مطب : 1
تلفن : 1 - 1
