دکتر غلامرضا رئیسی

پای پرانتزی در نوزادان شایع است و بیشتر بعلت قرار گرفتن نا مناسب پاها در رحم است.با ایستادن و راه افتادن کودک قوس پا کاهش مییابد. این حالت در بیشتر موارد تا دو سه سالگی بهبود میابد. در این زمان با ایستادن قوزک داخلی و زانوها بهم میچسبند. اما باقی ماندن این حالت پس از دوتا سه سالگی میتواند غیر طبیعی باشد.

پای پرانتزی شدید میتواند نشانه بیماری "ریکتز" باشد. این بیماری در اثر کمبود ویتامین "د" ایجاد می شود.

گاهی آزمایش خون ضروری است. در برخی از کودکان رادیو گرافی پاها ضروی است بخصوص اگر کودک بالای سه سال دچار پای پرانتزی باشد . یا پرانتزی بودن پاها قرینه نباشد یا پای پرانتزی بجای کاهش ، افزایش پیدا کند. در برخ مواد پزشک ممکن است در معاینه متوجه علایمی گردد که نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد.

درمان

در فرم طبیعی آن نیاز به درمان خاصی نیست اما در مواردی که پای پرانتزی ثانویه به بیماری خاصی است، درمان بیماری اولیه باید انجام شود. در موارد خاص استفاده از کفش مخصوص و حتی جراحی توصیه می شود.