در اینپست در مورد کلیات توانبخشی درپارکینسون، ورزش درمانی، وسایل کمکی، اختلال بلع، اختلال گفتار، لرزش دستها، کاهش فشار خون توضیح داده شده است.انجام یک برنامه ورزشی برای بیماران مبتلا به پارکینسون توصیه می شود. در این بیماران ورزش باعث بهتر شدن انجام فعالیتهای روزانه و عملکرد حرکتی می شود در این بیماران اگر ورزش قطع شود وضعیت بیمار به حالت قبل از بیماری بر می گردد. هنگام تجویز ورزش برای این بیماران متخصصین طب فیزیکی وضعیت فیزیکی زمینه بیمار را نظر می گیرند. در بیماران مبتلا به پارکینسون، بیمار با میزان متابولیسم پائینتر و بازده کمتری ورزش می کنند. در این بیماران ورزش باید در زمانی انجام شود که برنامه داروئی بیمار در بهترین حالت باشد. خطر افتادن و زمین خوردن در این بیماران وجود دارد بنابراین ورزش باید به گونه ای طراحی شود که باعث صدمه به بیمار نشود. میزان سفتی گردن با میزان توانایی حرکتی بیمار و بهتر شدن عملکرد ارتباط دارد. میزان سفتی شکم بیمار با میزان تعادل بیمار ارتباط دارد.
بیماری پارکینسون بیماری با چند وجه می باشد بنابراین تیمی از افراد برای درمان بیماری لازم می باشند. تنظیم داروها توسط متخصص مغز و اعصاب با تجربه و انجام توانبخشی نیز توسط تیمی از افراد انجام می شود. وسایل کمکی مثل عصا و واکر برای بهتر شدن راه رفتن بیمار، بهبود استقلال بیمار و پیشگیری از افتادن استفاده می شود. واکر چرخدار نسبت به واکر معمولی برای این بیماران مناسب تر است. برنامه های تمرین ورزشی برای حفظ سلامت این بیماران انجام می شود. کاردرمانی برای بهتر کردن فعالیتهای روزانه در این بیماران مهم است. استفاده از ظروف سبک برای بیماران مبتلا به لرزش باعث می شود خوردن غذا با سرعت بیشتر و راحت تر انجام شود.برای درمان راه رفتن روشهای فیزیوتراپی متعددی پیشنهاد شده که هنوز تحت بررسی می باشند.
درمان لرزش دستها :
در درمان لرزش ، استفاده از بیوفیدبک و روشهای آرامیدگی(ریلاکسیشن) توصیه می شود. استفاده از الکترومیوگرافی سطحی نیز می تواند به بیماران کمک کند. روشهای وفوق در بخش طب فیزیکی بیمارستان فیروزگر برای بیماران استفاده می شود و نتایج قابل قبولی داشته است.
درمان افت فشارخون :
در بیماری پارکینسون بیماران با بلند شدن دچار کاهش فشار خون می شوند که باعث احساس سبکی سر و سرگیجه می شود. در درمان این حالت در موارد خفیف، به بیمار توصیه می کنیم هنگام بلند شدن از تخت ابتدا چند دقیقه پاها را آویزان کند و یکمرتبه بلند نشود. قبل از تغییر وضعیت بیمار می تواند عضلات پا را بصورت ایزومتریک ( درجا ) منقبض کند. استفاده از جوراب فشاری و جوراب واریس و در موارد شدید تر استفاده از شکم بند ساده می تواند به بیمار کمک کند. در صورت شدید بودن افت فشار به بیمار توصیه می کنیم نمک غذا را زیادتر کند یا از داروها برای درمان این حالت استفاده می کنیم. گاهی از وسیله ای بنان تیلت تیبل برای درمان موارد شدید استفاده می کنیم.در مورد اختلالات تکلمی از گفتار درمانی برای کاهش مشکلات گفتاری بیمار کمک می گیریم. گاهی از بیوفیدبک برای درمان اختلال گفتاری این بیماران استفاده می کنیم.
اختلال بلع :
از لحاظ بلع برنامه گفتار درمانی برای درمان بلع این بیماران بکار می رود. خوردن داروهای ضد پارکینسون قبل از غذا خوردن به درمان این حالت کمک می کند. در صورت وجود مشکل بلع شدید استفاده از روشهای مثل لوله معده ای می تواند به بیمار کمک کند.در برنامه توانبخشی سعی می شود تا آنجا که ممکن است بیمار مستقل باشد. مشاوره با کاردرمانگر در این مورد توصیه می شود. وسایل ورزشی مناسب برای حفظ سلامتی ضروری است. گذاشتن دستگیره در توالت یا کنار دیوار به بیمار در بلند شدن کمک می کند. برنامه تمرینی در منزل برای این بیماران ضروری است.برداشتن مبلمان یا قالیچه های کوچک که احتمال لیز خوردن را زیادتر می کنند ضروری است. اطراف بیمار نباید نه شلوغ باشد و نه بسیار ساده باشد.اثاثیه منزل نباید زیاد جابه جا شود.
سطح مطلب: عمومی، کارشناسی، تخصصی و فوق تخصصی
آدرس مطب : 1
تلفن : 1 - 1
